قانون مشاعات ساختمان مطابق صورت جلسه تفکیک آپارتمان‌ها اختصاص به آپارتمان خاصی ندارد مشترک و مورد استفاده همه متصرفان قانونی است. این قسمت‌ها غیرقابل انتقال است و هر مالکی یا به نسبت مالکیت خود و مساحت آپارتمانش در آن به صورت مشترک و مشاعی سهیم است.

مشاعات ساختمان چیست؟

مالکیت در آپارتمان‌ها بر دو بخش تقسیم می‏‎شود:

• مالکیت بر قسمت‌های اختصاصی
• مالکیت بر قسمت‌های مشترک و یا همان مشاعات ساختمان

بر اساس تعریفی کلی که در ماده ۲ قانون تملک آپارتمان‌ها آمده است، هر قسمت از آپارتمان را که در سند، مالکی برای آن عنوان نشده و همه ساکنین به طور مشترک از آن استفاده می‌کنند، مشاعات ساختمان می‌نامند که شامل قسمت‌های زیر است:

زمین

ساختمان

پشت بام

درب ورودی

راهرو

پنجره‌های راهرو

آسانسور

ورودی پارکینگ

پارکینگ اضافی

پله‌ها

شوفاژخانه

تاسیسات مشترک

انشعابات مشترک

حیاط

لابی

و باغچه.

قانون مشاعات ساختمان مطابق صورت جلسه تفکیک آپارتمان‌ها اختصاص به آپارتمان خاصی ندارد و مشترک و مورد استفاده همه متصرفان قانونی است. این قسمت‌ها غیرقابل انتقال است و هر مالکی یا به نسبت مالکیت خود یا مساحت آپارتمانش، در آن به صورت مشترک و مشاعی سهیم است.

قسمت‌هایی از آپارتمان که مالکیت رسمی آن‌ها به طور مجزا برای هر واحد در سند قید شده باشد، جزو قسمت اختصاصی آپارتمان محسوب می‌شود. استفاده از قسمت‌های اختصاصی ساختمان شامل اتاق خواب، هال و پذیرایی، آشپزخانه، بالکن، سرویس‌ها وانباری و پارکینگ (درصورتی که در سند ذکر شده باشد)، در انحصار مالک یا مستاجر همان واحد است و مالکین سایر واحد‌ها حق استفاده از آن را ندارند.

تامین مخارج مشاعات ساختمان

تامین مخارج مشاعات ساختمان وظیفه تمامی ساکنین ساختمان است و سهم هر واحد طبق متراژ واحد‌ها مشخص می شود. تمام ساکنین موظفند هستند هزینه تعمیر و نگهداری از مشاعات ساختمان را به مدیر ساختمان تحویل دهند و در غیر این صورت دیگر ساکنین می‌توانند با تنظیم شکایت نامه به شورای حل اختلاف مراجعه کنند.

هزینه تعمیر مشاعات آپارتمان

هزینه‌های مشترک ساختمان، شامل هزینه‌هایی برای استفاده، حفظ و نگهداری عادی ساختمان، تاسیسات، تجهیزات، هزینه‌های اداری و حق‌الزحمه مدیر یا مدیران ساختمان می‌شوند. تامین مخارج مشاعات ساختمان بر عهده کلیه ساکنین ساختمان است که سهم هریک بر اساس متراژ واحد‌ها تعیین می‌شود. البته با این حال مالکان می‌توانند با توافقاتی بین خود و تنظیم قرارداد نحوه پرداخت و تقسیم سهم هر مالکی را مشخص کنند.

تمام ساکنین موظف هستند سهم خود را برای تعمیر و نگهداری از مشاعات به مدیر ساختمان پرداخت کنند. براساس ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‌ها، “پرداخت هزینه‌های مشترک اعم از اینکه ملک مورد استفاده قرار گیرد یا نگیرد، الزامی است.” حتی اگر یکی از ساکنین از برخی از قسمت‌های مشترک استفاده نمی‌کنند، باز هم باید هزینه‌های مربوط به آن قسمت را بپردازند.

مثلا اعتراض طبقه همکف درباره اینکه با توجه به عدم استفاده از آسانسور، هزینه تعمیر آن از او هم مطالبه می‌شود، قابل پذیرش نیست؛ زیرا آسانسور نیز جزو قسمت‌های مشترک ساختمان است و هزینه‌های آن متوجه همه ساکنین است، حتی اگر هرگز از آن استفاده نکنند.

منابع: یاسا، اینپین